Το ανοξείδωτο (ανοξείδωτο) είναι η σύντμηση του ανοξείδωτου ανθεκτικού στα οξέα χάλυβα. Είναι ανθεκτικό στον αέρα, τον ατμό, το νερό και άλλο αδύνατο διαβρωτικό μέσα ή ανοξείδωτο. Καλείται ανοξείδωτο. Χημικά ανθεκτικό μέσο (οξύ, αλκάλιο, άλας, κ.λπ.) Ο χαραγμένος βαθμός χάλυβα καλείται ανθεκτικό στα οξέα χάλυβα.

       Λόγω της διαφοράς στη χημική σύνθεση μεταξύ των δύο, η αντίσταση διάβρωσής τους είναι διαφορετική. Το συνηθισμένο ανοξείδωτο δεν είναι γενικά ανθεκτικό στη χημική διάβρωση μέσων, ενώ ο ανθεκτικός στα οξέα χάλυβας έχει γενικά τη σκουριά. Ο όρος «ανοξείδωτο» αναφέρεται όχι μόνο σε ένα μονό κομμάτι του ανοξείδωτου, αλλά σε περισσότερους του ενός εκατό βιομηχανικά ανοξείδωτα, κάθε ένα από τα οποία έχει αναπτυχθεί για τη συγκεκριμένη αίτησή του. Το κλειδί για την επιτυχία είναι πρώτο για να διευκρινίσει το σκοπό και να καθορίσει έπειτα το σωστό βαθμό χάλυβα. Υπάρχουν συνήθως μόνο έξι τύποι χαλύβων που συνδέονται με την εφαρμογή της οικοδόμησης κτηρίου. Όλοι περιέχουν το χρώμιο 17-22%, και ο προτιμημένος βαθμός χάλυβα περιέχει επίσης το νικέλιο. Η προσθήκη του μολυβδαίνιου βελτιώνει περαιτέρω την ατμοσφαιρική διαβρωτική ικανότητα, ιδιαίτερα αντίσταση διάβρωσης στον χλωρίδιο-περιορισμό των ατμοσφαιρών.

       Το ανοξείδωτο αναφέρεται στο χάλυβα που είναι ανθεκτικός στα αδύνατα διαβρωτικά μέσα όπως ο αέρας, ο ατμός, το νερό, και τα χημικά χαραγμένα μέσα όπως το οξύ, το αλκάλιο, το άλας, κ.λπ., επίσης γνωστά ως ανοξείδωτος ανθεκτικός στα οξέα χάλυβας. Στις πρακτικές εφαρμογές, ο χάλυβας που είναι ανθεκτικός στα αδύνατα διαβρωτικά μέσα αναφέρεται συχνά ως ανοξείδωτο, ενώ ο χάλυβας που είναι ανθεκτικός στα χημικά μέσα αναφέρεται ως ανθεκτικός στα οξέα χάλυβας. Λόγω της διαφοράς στη χημική σύνθεση μεταξύ των δύο, το πρώτο δεν είναι απαραιτήτως ανθεκτικό στη χημική διάβρωση μέσων, ενώ το τελευταίο έχει γενικά τη σκουριά. Η αντίσταση διάβρωσης του ανοξείδωτου εξαρτάται από τα στοιχεία ανάμιξης που περιλαμβάνονται στο χάλυβα.